Lex Rademaker, Chief Flower Officer Longbloom ‘Produceren is vele malen lastiger dan verkopen’
  • AgroFood
  • Investeren

Lex Rademaker, Chief Flower Officer Longbloom ‘Produceren is vele malen lastiger dan verkopen’

Hij heeft de afgelopen jaren al aardig wat omzwervingen gemaakt. Maar binnenkort hoopt Lex Rademaker met zijn bedrijf Longbloom voor lange tijd neer te strijken in Wolvega. ’Er is diepgaande vakkennis nodig om elke dag weer hoogwaardig gepreserveerde bloemen te kunnen maken.’

In Zuidwest-Friesland worden door Longbloom verse bloemen als rozen, orchideeën en pioenrozen straks zodanig geprepareerd dat ze zes maanden of langer houdbaar blijven. Dat gebeurt aan de hand van een innovatief, schoon en gepatenteerd procedé. Een methode die maar liefst 95% schoner is dan de gangbare manier waarop zogeheten gepreserveerde bloemen worden gemaakt. Het is het tastbare resultaat van doorzettingsvermogen, gecombineerd met gedegen pionierswerk.

Want nieuw is het bedrijf allerminst. Het idee voor Longbloom ontstond nadat Lex in 2010 in contact kwam met een stel bloemenhandelaren uit Aalsmeer. Hoewel ze hun bedrijf hadden verkocht, bleef nog één onderdeel in eigen handen: gepreserveerde rozen uit Colombia. ‘Dat bleek gouden handel in met name Azië’, licht Lex toe. ‘Desondanks besloten ze even later ook daarmee te stoppen. Het idee liet mij echter niet meer los. Natuurlijk, ook destijds was ik al een liefhebber van bloemen en planten. Maar ik was vooral gegrepen door de commerciële mogelijkheden van gepreserveerde bloemen. Vandaar dat ik samen met investeerders nog datzelfde jaar Longbloom heb opgericht. Met het doel om op termijn wereldmarktleider te worden. Een ambitie die nog niets aan kracht heeft ingeboet.’

Genuanceerder

Je zou denken dat Longbloom zich richt op een enorm brede markt. Want wie wil zijn bloemen nu niet maandenlang in een vaas zien pronken? Of ligt het toch wat genuanceerder? Het blijkt dat laatste te zijn. ‘Vooral in Noordwest-Europa en Noord-Amerika hebben mensen een grote voorkeur voor verse bloemen’, zegt Lex. ‘Eigenlijk zijn ze de standaard in alle landen waar de temperatuur gematigd is. Verse bloemen leven en verwelken, er zit er verandering in. Dat spreekt in rijke landen zichtbaar aan. Onze gepreserveerde bloemen, een uniek product in een groeiende nichemarkt, zie je voornamelijk terug in bijvoorbeeld de hotellerie, op cruiseschepen, in etalages van grote warenhuizen en in geaircode ruimtes zoals congrescentra. Op plekken dus waar het korte leven van verse bloemen vaak een obstakel is.’

Efficiënter en duurzamer

Meteen na de oprichting huurde Lex een ruimte op de Agrarische Hogelschool in Dronten, waar hij met hulp van studenten alle ins en outs van het productieproces probeerde te doorgronden. Een op alcohol gebaseerd proces, waarmee in Zuid-Amerika grote successen waren geboekt. Tot hij door Gert-Jan Euverink, hoogleraar biochemie aan de RUG, werd gewezen op de toepassing van superkritisch CO2. Het gebruik van superkritisch CO2, een milieuvriendelijk en niet-toxisch oplosmiddel, kan het proces van preserveren veel efficiënter en bovenal duurzamer maken, gaf de professor aan. ‘De mogelijkheden hebben we vervolgens grondig onderzocht’, vertelt Lex. ‘In eerste instantie zijn we in 2012 de bloemen, nog zonder toepassing van superkritisch CO2, zelf gaan importeren uit Zuid-Afrika en Zuid-Amerika. ‘De boeketten werden daarna verhuurd aan horeca, hotels en zakelijke dienstverleners. Het ei van Columbus, dachten we. De boeketten kun je tenslotte hergebruiken. In die tijd is ook de NOM ingestapt. De NOM heeft een sterk geloof in de marktkansen en is dus al vanaf het eerste commerciële uur bij Longbloom betrokken.’

Lex Rademaker, Chief Flower Officer Longbloom ‘Produceren is vele malen lastiger dan verkopen’

Van links naar rechts: Danielle van Dalfsen (NOM), Adriaan Meewisse, Tom Meewisse, Ruud van Dijk (NOM), Lex Rademakers en Chantal Leijendekker (NOM)

Ecuador

De toelevering bleek helaas onvoorspelbaar en bovendien liet de kwaliteit van de geïmporteerde bloemen nogal eens te wensen over. En dus nam het bedrijf de productie zelf ter hand. Begin 2013 betrok Longbloom een lab op de RUG, de universiteit waar Lex ooit zijn studie Bedrijfskunde afrondde, om vervolgens het proces met superkritisch CO2 samen met PhD studenten en professoren uit te ontwikkelen.

Een jaar later vertrok hij met zijn gezin voor twee jaar naar Ecuador om daar de nieuwe techniek op grotere schaal toe te passen in een fabriek. Dat was lastiger dan op voorhand gedacht. ‘Vooral de taal was een barrière’, verduidelijkt Lex. ‘Zeker wanneer je samen intensief bezig bent met een nieuw en ingewikkeld proces. Toch kijk ik met plezier terug op het avontuur in Ecuador. Het was zakelijk gezien erg interessant. Ik heb onder meer veel geleerd over het hoe het op alcohol gebaseerde productieproces in Zuid-Amerika verloopt en gemerkt dat deze traditionele methode wat betreft duurzaamheid nauwelijks toekomst heeft. Of beter: het leerde mij dat onze techniek op de lange termijn aanzienlijk betere kaarten heeft.’

Kostbare machine

Terug in Nederland werd Lex geïnterviewd door een journalist van het Vakblad voor de Bloemisterij. Het uiteindelijke artikel, dat in de zomer van 2016 verscheen, wekte de interesse van rozenkwekers Adriaan en Tom Meewisse uit Bleiswijk. De broers besloten in 2017 in Longbloom te investeren en aandeelhouder te worden. Sindsdien vormt Lex samen met Adriaan als, zoals ze het zelf noemen, Chief Flower Officers de leiding van het bedrijf.

Op de rozenkwekerij van Tom Meewisse in Bleiswijk werd het preserveren van bloemen op basis van superkritisch CO2 stap voor stap op gang gebracht. Zo werd er mede dankzij een financiering van InnovationQuarter, de regionale ontwikkelingsmaatschappij in Zuid-Holland, en de NOM een kostbare machine aangeschaft. Een reactorvat, om precies te zijn. ‘Het is eigenlijk een zijn kant liggende cilinder, waar onder hoge druk CO2 en een heel klein beetje alcohol doorheen worden gepompt’, legt Lex uit. ‘De bloemen worden daarmee gedroogd en geïmpregneerd.’

Vervolgfinanciering

In 2020 wist Longbloom via een agent in Los Angeles Gucci als grote opdrachtgever binnen te slepen. Het gerenommeerde Italiaanse modebedrijf gebruikt de gepreserveerde bloemen voor het maken van hoedendozen die als goodie aan klanten worden meegegeven. ‘De komst van Gucci was voor de NOM één van de redenen om Longbloom een vervolgfinanciering te verstrekken’, onderstreept Lex. ‘Simpelweg omdat we er meer dan ooit voor moeten zorgen dat de productie voorspelbaar verloopt. Vandaar dat we samen met de NOM de machine gaan ombouwen naar een versie waarin de nieuwste inzichten zijn verwerkt. Naast Gucci beschikken we momenteel over een behoorlijke lijst klanten. Maar produceren is vele malen lastiger dan verkopen. Het is zonder twijfel de belangrijkste les die ik tot dusver heb geleerd. Er is diepgaande vakkennis nodig om elke dag weer hoogwaardig gepreserveerde bloemen te kunnen maken.’

Hoogwaardige werkgelegenheid

Zoals gezegd staat Longbloom voor een terugkeer naar Noord-Nederland. Waarom eigenlijk? En waarom juist Wolvega? ‘Na overleg met de NOM concludeerden we dat een vertrek naar het Noorden de beste optie is om het bedrijf verder te brengen’, vertelt Lex. ‘Vanwege de nabijheid van de RUG, uiteraard, waar we al jarenlang heel prettig mee samenwerken. We hadden ons graag op Campus Groningen gevestigd, maar dat bleek financieel nog niet haalbaar. In Wolvega huren we nu een loods die aan al onze eisen voldoet. Met als bijkomend voordeel dat voor Adriaan Zuidwest-Friesland vanuit Bleiswijk veel sneller bereikbaar is dan de stad Groningen. Ons doel is om Longbloom vanuit Wolvega zelfstandig te laten groeien en een sterk productieteam samen te stellen. We creëren in de regio, kortom, hoogwaardige werkgelegenheid. En ook dat is wat de NOM natuurlijk graag ziet.’